اعتراف میکنم که بعد از مدتها حس و حال نوشتن. خوندن وبلاگ. کامنت گذاشتن. و خیلی خیلی های دیگم برگشته. دلیلش هم هر چی بود الان دیگه خدا رو شکر نیست.

این مدت هم هرازگاهی یه پست که بهتره بگم عکس نوشته کار میکردم که سر در وبم تار عنکبوت نبنده. 

البته اینم بگم که قانون بی رحمانه ی دنیای مجازی شامل حالم بنده هم شد.( لایک‌ بکنی تا لایک بشی. تگ کنی تا تگ بشی. کامنت بدی تا کامنت بگیری) و از اونجایی که تو این مدت تقریبا به جز یکی دو وب جایی کامنت ندادم تعداد کامنت های مطالب اخیر به صفر رسید. که البته حتی اگه یک نفر هم اینجا رو نخونه و کامنت نزاره باز هم مینویسم و صد البته چیزی از ارزش های وبلاگم کم نمیشه

الان به جز چنتا وبلاگ که همیشه بالافاصله با روشن شدن ستارشون به سرعت برق و باد مطالعشون میکنم بیشتر ستاره های وبلاگهای دنبال شده روشن هستند. که بزودی به همگی سر میزنم 

فهلن همین کافیه. تا بببینیم حس نوشتن چه مطلبی فوران میکنه!!! :|

پ. ن: جهت تلطیف فضا قالب رو هم تغییر دادیم :) 



مشخصات

آخرین جستجو ها